Λίστα για το σούπερ μάρκετ
-Γάλα (μακράς διαρκείας γιατί πλέον μεγάλωσα και δεν πίνω συχνά για να μεγαλώσω και να ψηλώσω. Πέρασαν οι καιροί που έπινα γάλα γιατί «μεγαλώνει γερά παιδιά» )
-Δημητριακά (γιατί δεν μου αρέσει να πίνω το γάλα σκέτο.. Μου αφήνει ένα άσπρο μουστάκι στο πάνω χείλος και προτιμώ αυτό σα δικαιολογία για να βουτάω μέσα μπισκότα και άλλα σοκολατένια δημητριακά!!!)
-Ντομάτες , αγγούρια , πιπεριές ( τώρα που είναι καλοκαίρι βαριέμαι απίστευτα να μαγειρέψω. Όχι ότι το χειμώνα δηλαδή γίνομαι master sef στην κουζίνα μου… )
-Σαμπουάν μαλλιών ( από αυτό που υπόσχεται ότι εξαφανίζει την ψαλίδα και σου κάνει μαγικά στα μαλλιά για μια λαμπερή και μεταξένια χέτη! )
* Αυτό θα πει σωστό μάρκετινγκ! Σε κάνει να πιστεύεις στις υπερδυνάμεις ενός σαμπουάν και επιτέλους, νομίζεις ότι γίνονται και «θαύματα» εν έτη 2012.
-Ψωμί του τοστ
-Τυρί για τοστ ( με χαμηλά λιπαρά γιατί 360 μέρες το χρόνο είμαι σε «δίαιτα». Όχι ότι κάνω δίαιτα, αλλά μ’αρέσει να το λέω, γιατί πες-πες κάποια στιγμή θα το πιστέψω και όταν θα μου είναι απαραίτητη θα είμαι ψυχολογικά έτοιμη για να την κάνω!)
-Φρούτα (πολλά φρούτα. Γιατί η μαμά και ο μπαμπάς λένε πως τα φρούτα κάνουν καλό. Έχουν βιταμίνες Α, Β, C, D… γενικά απ’ότι άκουγα από μικρή, μέσα στα φρούτα μπορείς να συναντήσεις όλα τα γράμματα της αλφαβήτου.. )
…….
**Να μην ξεχάσω: τσίχλες
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ- τα γυαλιά ηλίου μου.
*Δεν είναι μακριά το σουπερ μάρκετ από το σπίτι μου. Δίπλα είναι.
Και δεν έχει ήλιο μέσα στο σούπερ μάρκετ. Αλλά..
ΒΑΡΕΘΗΚΑ να κοιτάω τους ανθρώπους στα μάτια.
Βαρέθηκα να κοιτάω γυμνές ψυχές ανθρώπων που καθρεφτίζονται στα μάτια τους και να
αντικρίζω την κακία , την θλίψη , την ανάγκη τους για εκδίκηση , τη ζήλια, το φθόνο και τον πόνο.
Βαρέθηκα να ανταλλάσσω τη χαρά ή τα άλλα συναισθήματα μου με όλα αυτά τα παραπάνω. Είναι άδικη αυτή η ανταλλαγή εσωτερικών κόσμων.
Βαρέθηκα να χαμογελάω σε όσους μου δείχνουν τα δόντια τους σα λυσσασμένα σκυλιά που μυρίζουν ωμό κρέας.
…
Βαρέθηκα να με διαπερνάει ο ανεξήγητος φθόνος μερικών που δεν έμαθαν να αρκούνται στα δικά τους και θέλουν και τα πράγματα των διπλανών.
Παλιά άφηνα το καρότσι μου σε μια γωνία και γύρναγα μέσα στο σούπερ μάρκετ να μαζέψω τα ψώνια μου. Όταν γύρναγα όμως, διαπίστωνα πως πάντα κάτι έλειπε. Μα η σακούλα με τα φρούτα, μα τα γιαουρτάκια μου με κομματάκια φράουλας, μα ο καφές μου (που είχε τύχει μια φορά να ήταν η τελευταία συσκευασία με γεύση φουντούκι και την είχα προλάβει καταχαρούμενη !! )
Από τότε, σέρνω μαζί μου το καροτσάκι μου και αγχώνομαι μήπως κάποιος μου πήρε τίποτα από τα ψώνια μου ενώ εγώ έβαζα «ανέμελη» λίγες ελιές για ζύγισμα. Όχι πως μου είναι κόπος να περάσω και να ξαναπάρω το ίδιο πράγμα από το ράφι, αλλά γιατί ρε φίλε/η να μου πάρεις αυτό που διάλεξα? Σου πέφτει δύσκολο να πας μέχρι το συγκεκριμένο διάδρομο? Εμένα δεν με σκέφτεσαι γαμώτο που θα γυρίσω σπίτι μου ικανοποιημένη ότι ψώνισα όλα όσα έπρεπε και μετά θα ακούσω την πολλοστή κατσάδα της μάνας μου ότι πάλι ψώνισα τα μισά???...
Θέλω να φοράω τα γυαλιά του ηλίου μου πλέον παντού.
Γιατί ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΙΖΩ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΑΣ.
ΔΕΝ έχει νόημα να γυρίσω να σου πω πως είσαι ανέντιμος που «κλέβεις κάτι δικό μου», που πας να με κοροϊδέψεις, που παίρνεις ικανοποίηση για τις πισώπλατες λαμογιές σου .
Δεν θέλω άτομα σαν εσάς να με κοιτάτε με θράσος στα μάτια και να βλέπετε τον κόσμο μου και τις σκέψεις μου. Γιατί μπορεί να ξεχάσω τους καλούς μου τρόπους , να ξεπεράσω τα όρια μου και να σας πω όσα δεν αντέχετε να ακούσετε. Όσα ξέρετε αλλά κάνετε πως αγνοείτε.
Μέσα στο σούπερ μάρκετ συναντάς άγνωστους, περαστικούς, γνωστούς, φίλους.
Είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας. Μόνο που έξω από το σουπερ μάρκετ, δεν παραφυλάνε να σου κλέψουν καφέ, ζαμπονάκια και παξιμάδια από το καλάθι. Έξω, το παιχνίδι είναι "λίγο" πιο σκληρό. Σε κυνηγάνε να σου κλέψουν το χαμόγελο, την θετική αύρα, την ανεμελιά, την αισιοδοξία.. Καλά, βέβαια σε κυνηγάνε για να σου κλέψουν τα χρήματα, την τσάντα, το αμάξι κλπ κλπ.. Χάρισμα σας τα υλικά αγαθά. Αν αυτά σας κάνουν ευτυχισμένους σας τα χαρίζω να ευτυχίσετε κουφάλες. Εγώ θέλω υγεία και ψυχική ηρεμία. Και κυρίως, θέλω ανθρώπους δίπλα μου που να αξίζουν να τους χαρίσω το χαμόγελο και τον χρόνο μου!!!
«Πάρτε τα όλα από το καλάθι μου κλεφτοκοτάδες.
Και μαζί με τα ζαμπόνια και τα σαμπουάν, τα κρέατα και τα μαναβικά, έχω παραπετάξει και κάτι φιλούρες στις ξυνισμένες σας μουτσούνες που βρωμάνε από χιλιόμετρα κακία και φθόνο»
«Μόνο τον κόσμο μου δεν σας χαρίζω παλιομαλ*κες!!!!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου