Σε ένα κόσμο που τίποτα δε
χαρίζεται, εγώ δεν σου ζητάω τίποτα. Θέλω μόνο την Ελευθερία μου... και αυτές
τις μικρές στιγμές Ευτυχίας που ζωγραφίζουν ένα γλυκό «ηλίθιο» χαμόγελο στο πρόσωπο μου... !
Να πάνε στο διάολο οι μεγάλοι
έρωτες με τα σημάδια τους. Να πάνε στο διάολο και οι καψούρες και οι τρελές οι
επιθυμίες και μαζί τους και οι τρέλες που κάναμε για να κερδίσουμε ένα φιλί,
μια αγκαλιά, ένα χάδι.
Αξίζει να μένετε δίπλα σε αυτούς που
αν και δεν έπιασαν ποτέ μπογιές, πινέλα ή μαρκαδόρους στα χέρια τους, ξέρουν
να ζωγραφίζουν αυτό το «ηλίθιο» χαμόγελο στο πρόσωπο σας.
Να φεύγετε μακριά από αυτούς που σας
ραγίζουν τη γυάλινη καρδιά σας αντί να είναι οι πρίγκιπες που θα σας φέρουν το
γυάλινο γοβάκι που αφήσατε τρέχοντας να κατέβετε τις σκάλες..
Σε ένα κόσμο που τίποτα δε χαρίζεται,
εγώ δεν σου ζητάω τίποτα. Τίποτα που δεν είσαι σε θέση να δώσεις.
Θέλω μόνο την
Ελευθερία μου. Για να γελάω με την ψυχή μου όταν είμαι «δίπλα σου» και να σε
αγαπάω με όλη μου την καρδιά γιατί ζωγραφίζεις χαμόγελα στο πρόσωπο μου..
Σε ένα κόσμο
που τίποτα δε χαρίζεται, μη χαρίσεις τη ψυχή σου σε ανθρώπους που δε τη βλέπουν
μέσα στα μάτια σου.
Σε ένα κόσμο
που τίποτα δε χαρίζεται, να μη ζητάς ότι δε μπορούν να σου προσφέρουν. Γιατί
όσοι δεν ξέρουν να φερθούν, ποτέ δε θα μάθουν και όσοι δε ξέρουν να αγαπάνε
ποτέ δε θα σε αγαπήσουν.
Στον κόρακα να
πάνε όλες οι προσπάθειες που οδηγούν σε αδιέξοδο..
Όσο για εσάς
που θέλετε αυτό το «ηλίθιο» χαμόγελο στο πρόσωπο σας… «Στη Μόσχα αδερφές μου…
Στη Μόσχα..»
