Το δωμάτιο είχε γεμίσει μαγικούς καπνούς αστερόσκονης. Δεν έβλεπα μπροστά μου.
Είχα λιποθυμήσει μάλλον και το τελευταίο που θυμάμαι ήταν ότι της ζήτησα να
έρθει.. Την παρακάλεσα να βιαστεί..
Και εκεί που προσπαθούσα να συνέλθω από τη θολούρα της ατμόσφαιρας,
ένιωσα το άγγιγμα του ραβδιού της στην πλάτη μου. Μου χαμογέλασε… Με ένα
χαμόγελο γεμάτο κατανόηση, ξάφνιασμα και περιέργεια να ακούσει τι την ήθελα
μέσα στην νύχτα.
Εγώ: «Θέλω να με κάνεις ψάρι»..
Αυτή: «Ψάρι ; ; ; ! ! !» Γέλασε τόσο δυνατά… «Μα αλήθεια με έφερες ως εδώ μέσα στη νύχτα για να σε κάνω ψάρι?»
Εγώ: «Ναι, ψάρι θέλω…»
Αυτή: «Και γιατί ψάρι; Τόσα ζώα υπάρχουν και εσύ διαλέγεις το ψάρι; Το ψάρι είναι ευαίσθητο στις θερμοκρασίες.. Στην αλλαγή περιβάλλοντος.. Ένα ψάρι του γλυκού νερού για παράδειγμα δε μπορεί να ζήσει σε αλμυρό και το αντίθετο. Λίγο αν αλλάξεις τη σύσταση του νερού, το ψάρι δεν επιβιώνει……..
Αυτή: «Ψάρι ; ; ; ! ! !» Γέλασε τόσο δυνατά… «Μα αλήθεια με έφερες ως εδώ μέσα στη νύχτα για να σε κάνω ψάρι?»
Εγώ: «Ναι, ψάρι θέλω…»
Αυτή: «Και γιατί ψάρι; Τόσα ζώα υπάρχουν και εσύ διαλέγεις το ψάρι; Το ψάρι είναι ευαίσθητο στις θερμοκρασίες.. Στην αλλαγή περιβάλλοντος.. Ένα ψάρι του γλυκού νερού για παράδειγμα δε μπορεί να ζήσει σε αλμυρό και το αντίθετο. Λίγο αν αλλάξεις τη σύσταση του νερού, το ψάρι δεν επιβιώνει……..
(παύση…)
Περίμενε ότι θα φοβηθώ και θα τη διακόψω αλλά εγώ επέμενα..
Εγώ: «Σου είπα. Ψάρι θέλω να με κάνεις και μάλιστα χρυσόψαρο, ΤΩΡΑ, ΤΩΡΑ, ΤΩΡΑΑΑΑ». Της φώναζα νευριασμένη και της τραβούσα το φουσκωτό πανέμορφο γαλάζιο της φόρεμα, έτσι όπως ήμουν ξαπλωμένη στο πάτωμα μπροστά της..
Αυτή: « Μα καλή μου, τα ψάρια και ειδικά τα χρυσόψαρα έχουν μνήμη που κρατάει μόλις 3’’, άντε να θυμάσαι το πολύ για 7’’ αλλά και αυτό με πολύ κόπο…»
Εγώ: «Κάνε με χρυσόψαρο αλλιώς δε θα σου ξαναμιλήσω ΠΟΤΕ»..
Αυτή: «Αυτή είναι λοιπόν η τελική σου επιθυμία;»
Εγώ: «ΝΑΙ»
Εγώ: «Σου είπα. Ψάρι θέλω να με κάνεις και μάλιστα χρυσόψαρο, ΤΩΡΑ, ΤΩΡΑ, ΤΩΡΑΑΑΑ». Της φώναζα νευριασμένη και της τραβούσα το φουσκωτό πανέμορφο γαλάζιο της φόρεμα, έτσι όπως ήμουν ξαπλωμένη στο πάτωμα μπροστά της..
Αυτή: « Μα καλή μου, τα ψάρια και ειδικά τα χρυσόψαρα έχουν μνήμη που κρατάει μόλις 3’’, άντε να θυμάσαι το πολύ για 7’’ αλλά και αυτό με πολύ κόπο…»
Εγώ: «Κάνε με χρυσόψαρο αλλιώς δε θα σου ξαναμιλήσω ΠΟΤΕ»..
Αυτή: «Αυτή είναι λοιπόν η τελική σου επιθυμία;»
Εγώ: «ΝΑΙ»
. . . . .
Η καλή μου νεράιδα,
η νεράιδα του παραμυθιού μου, μου
χαμογέλασε καθώς με άφηνε από τη χούφτα της μέσα σε μια πανέμορφη γυάλα γεμάτη
δροσερό νερό και ψεύτικα χαλίκια, σεντούκια & θαλάσσιους φοίνικες για να
διακοσμούν το νέο μου «σπίτι».
Μου είπε πριν φύγει ότι «με αγαπάει πολύ»… Το επανέλαβε μάλιστα αρκετές φορές για να με πείσει. «Σ’ αγαπώ πολύ, πολύ, πολύυυυυυ……. γλυκιά μου Φούσκα!»
Μου είπε πριν φύγει ότι «με αγαπάει πολύ»… Το επανέλαβε μάλιστα αρκετές φορές για να με πείσει. «Σ’ αγαπώ πολύ, πολύ, πολύυυυυυ……. γλυκιά μου Φούσκα!»
Μάλλον ήθελε να μη το ξεχάσω ΠΟΤΕ…
Αλλά εγώ είμαι ένα χρυσόψαρο
πλέον.
Και τα χρυσόψαρα ξεχνάνε.
Ξεχνάνε για να μη θυμούνται όσα οι άνθρωποι θυμούνται και πονάνε..
Και τα χρυσόψαρα ξεχνάνε.
Ξεχνάνε για να μη θυμούνται όσα οι άνθρωποι θυμούνται και πονάνε..
«Είμαι η Φούσκα και ήμουν κάποτε άνθρωπος και εγώ σαν όλους
εσάς..»
Κοίταξα γύρω μου και δε μου θύμιζε κάτι αυτή η γυάλα..
Έβγαλα λίγες μπουρμπουλήθρες από το στόμα μου απορημένη και μετά θυμήθηκα πως…
«Είμαι η Φούσκα και ήμουν κάποτε άνθρωπος και εγώ σαν όλους
εσάς..»
The man thinks
The horse thinks
The sheep thinks
The cow thinks
The dog thinks
The horse thinks
The sheep thinks
The cow thinks
The dog thinks
The fish doesn't think
The fish is mute, expressionless
The fish doesn't think because the fish knows everything
The fish knows everything
____
