It is a fact

Παρασκευή πρωί. Ανοίγω την τβ να χαζεύω ενώ παράλληλα σιδερώνω. «Η ΡαμοΎνα από το my style pops» καταγγέλει λέει παρουσιάστριες για ρούχα μαϊμού που φοράνε. ΟΚ. . . Και συνειδητοποιώ για πολλοστή φορά πως ναι, σε αυτή την εποχή ζούμε.

Στην εποχή που ενήλικες φασίστες - ναζιστές βγαίνουν στο δρόμο και βιαιοπραγούν εις βάρος αλλοδαπών, οι οποίοι κακώς έτυχε να βρίσκονται στο διάβα τους εκείνη τη στιγμή. Ενήλικες φασιστοναζιστές που κουβαλούν εντός τους συναισθηματικά κακοποιημένα παιδιά που βιώνοντας την άρνηση της αποδοχής των ψυχολογικών τραυμάτων τους ξεσπούν ανηλεώς σε αδύναμες ομάδες ατόμων. Ναι, σε αυτή την εποχή ζούμε ΟΡΈ.

Στην εποχή που η άλλη πουλάει κάθε πόντο του σώματος της, για να γενεί μονΔέλο και δέχεται χρηματικές προτάσεις από μεγαλοεπιχειρηματίες που θέλουν να περάσουν ένα βράδυ με την κορμάρα της, προκειμένου να ανελιχθεί στο χώρο της μόδας. Ο, ΝΑΙ!

Στην εποχή που ξεφύγαμε από τα αρρωστημένα ανορεξικά πρότυπα ομορφιάς, κα πήγαμε πλέον στα υπερτροφικά και παχύσαρκα πρότυπα, όπου παθολογικά άρρωστες γυναίκες που γουστάρουνε τη μάσα ασυστόλως, προμοτάρουν moto τύπου «αγαπήστε το σώμα σας ως έχει», οδηγώντας τα επιρρεπή κοριτσάκια σε κρεπάλες με μεταλλαγμένα φαγητά, τόνους γλυκών και ποτών, αγνοώντας πως πέρα από το σώμα σου καλή μου, θα πρέπει πρωτίστως να ενδιαφερθείς και αγαπήσεις την υγεία σου, σωματική και ψυχική. ΞΥΠΝΑ ΜΩΡΗ.

Τα mass media αναmassάνε ιντριγκαδόρικες ιστορίες στυγνών εγκλημάτων πάθους και μίσους, μητροκτόνων, πατροκτόνων, παιδοκτόνων... και αντί να κατακραυγάσουν δημόσια τα ψυχικά διαταραγμένα κτήνη,  χτίζουν ένα προφίλ «κακόμοιρου» θήτη που «μεγάλωσε δύσκολα». Ξεφτίλα σε όλο της το μεγαλείο. WHAT THE FUCK??

Ζούμε στην εποχή που οι φεμινίστριες γυναικούλες, αραδιάζουν παιδιά, και επιστρέφουν μετά από λίγο στις πρότερες δουλειές και καθημερινότητες τους, συμπεριλαμβανομένου καφέ με φίλες, μανικιούρ – πεντικιούρ, ποτάρες για καυλογκομενίσματα εις βάρος του κερατά άντρα τους, οσάν να μην ήρθε ποτέ το παιδί στη ζωή τους. Και αυτές οι σούπερ φεμινάλες γκόμενες, παρκάρουν τα παιδιά σε ξένες γυναίκες, αδιαφορώντας αν το παιδί τους μεγαλώνει με έλλειψη προτύπων, με πληθώρα συναισθηματικών κενών και άγνοια μητρικών ή πατρικών προτύπων. Oο, τι κωμικοτραγικό..

Και σε όλες αυτές τις εξάρσεις φεμινισμού, ισότητας και ανεξαρτησίας, θα προσθέσω και τις γυναικούλες που ενώ δουλεύουν για να κρατάνε τα επίπεδα ανεξαρτησίας τους υψηλά, ανέχονται έναν άντρα στο πλευρό τους, ο οποίος δεν προσφέρει καμία βοήθεια στην εξέλιξη της οικογένειας, γυρνάει σπίτι και αράζει με τα πόδια πάνω στον καναπέ και απαιτεί να έχει έτοιμο φαγητό, σώβρακα  πλυμένα, πουκάμισα σιδερωμένα, σπίτι καθαρό και το παιδί σε μόνιμη διάθεση ευεξίας ή υπνηλίας! Η εποχή μας, επιτάσσει γυναίκες να γεννάνε παιδιά, για να τους τα μεγαλώνουν ξένες, αυτές να δουλεύουν και πόθεν – πόθεν να αλληλοκερατώνονται με τον άντρα τους, μιας και «τι θα πει ο άσχετος γείτονας αν χωρίσεις παιδί μου». Γελοία στερεότυπα κατσικωμένα σε οπισθοδρομικά και συνάμα δήθεν επαναστατικά μυαλά.

Και σε όλα αυτά, θα προσθέσω την απόλυτη ξεφτίλα της εποχής, που μας θέλει να δουλεύουμε δωδεκάωρα, να κρυβόμαστε πίσω από πλασματικές πραγματικότητες εις το όνομα του faceDuck, του instagYm και λοιπών μέσων κοινωνικής απαξίωσης, προσπαθώντας να πουλήσουμε τον εαυτό μας ως το καλυτερότερο σουπερ-γαμάτο άτομο που έχει πολλοστούς δήθεν φίλους για να τρωγοπίνουνε μαζί στα πιο hot σημεία της πόλης. Τους βλέπεις να φουσκώνουν τις κορμάρες τους με ορμόνες κωλοχτυπούμενοι στα γυμναστήρια, να μποτοξάρουν χείλη, μάγουλα και τα τρομπάρουν βυζιά και κώλους. Και αφού καλά δουλέψαμε, καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, αυτό που μας λείπει είναι ένα καλό γαμήσι. Όχι από αυτά που αναπτύσσονται δεσμοί έρωτος και φρου-φρου «αρωμάτων» αλλά από αυτά που κάνουν απόλυτο fit στο moto «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε». Και ο λόγος για τα Ginder, be my Romeo και άλλες εφαρμογές ΞΕΠΈΤΑΣ. Νιώθω αηδία.

Νιώθω ΑΗΔΊΑ που βλέπω συνομήλικους μου, μικρότερους αλλά και μεγαλύτερους μου να ξεπέφτουν τόσο χαμηλά πουλώντας σώμα και ψυχή με κάθε τρόπο ακολουθώντας σα πρόβατα, λανθασμένα προβαλλόμενα πρότυπα που «κλωσάνε» ψυχολογικά ανισόρροπες προσωπικότητες. Αυτή είναι η εποχή μας. It is a fact.