«Δε γαμάει ο ωραίος.. γαμάει ο θαρραλέος» !

Γουστάρω τους ανθρώπους που τα ζουν όλα στο κόκκινο. Που γουστάρουν τρελά και το δείχνουν. Που παθιάζονται, ερωτεύονται, καψουρεύονται, κυλιούνται και στα πατώματα άμα λάχει και το παίζουν σφουγγαρίστρες για να μαζεύουν μόνοι τους τις «μύξες» και τα «δάκρια τους» μετά τη χυλόπιτα και όλα αυτά γιατί είναι θαρραλέοι και έρχονται αντιμέτωποι με τα συναισθήματα τους, οΡεε. 

Πόθος, πάθος, έρωτας, απόρριψη, θυμός, νεύρα, πίκρα, και όλο αυτό πάλι από την αρχή..

Τι να τον κάνεις τον ωραίο ή τον «δήθεν» ωραίο που στο παίζει ιστορία για να σε κολλήσει και μετά να σε φτύσει? Τι να τον κάνεις αυτόν που θα του λες «σ’αγαπώ» και θα σου γυρνάει την πλάτη για να κοιμηθεί? Που θα του λες «ΣΕ ΘΕΛΩ» και θα σου λέει «και εγώ θέλω να δω tv»..

Τι να το κάνεις να επαιτείς για λίγες ξενέρωτες στιγμές που εσύ θαρραλέα θα διεκδικείς και ο άλλος γενναιόδωρα θα σε απορρίπτει για μια άλλη, άλλες, πολλές, τόσες όσες είχε ο Ζάχος, ο Δόγκανος στο «Εκείνες & εγώ»..

Τι να το κάνεις να έρχεσαι «δεύτερη», μην πω και «τρίτο-τέταρτη» στη ζωούλα κάποιου που έχει την καυλ«Άντα» και την κάθε «Άντα»/ «Σούλα»/ «Τούλα» να μπαινοβγαίνει τόσο εύκολα στη ζωή του?

«ΓΑΜΑΕΙ» και είναι πραγματικά «γαμάτος» τυπάς αυτός που θα σε κερδίσει με την επιθυμία του να σε γνωρίσει και να σε διεκδικήσει.

«Γαμάει» και είναι πραγματικά «ΓΑΜΆΤΟΣ» τυπάς αυτός που θα σε κοιτάει στα μάτια και θα διαβάζεις στα μάτια του πόσο σε θέλει.

«ΓΑΜΑΕΙ» και είναι πραγματικά «ΓΑΜΆΤΟΣ» τυπάς αυτός που θα σου χαμογελάει και θα νιώθεις ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος της γης απλά και μόνο γιατί είσαι δίπλα του.

Και αν «γαμήσει» και ο «ωραίος» που κατά τα άλλα είναι ένας απόμακρος, δύσκολος και ζαμαν-φου-τίστας τυπάς, δε θα είναι για πολύ.. Γιατί όσο θαραλλέα/ος και αν υπήρξες για να προσπαθήσεις να μείνεις δίπλα σε ένας τέτοιο τύπο, κάποια στιγμή ο τσαλακωμένος εγωισμός σου θα «ξυπνήσει» και θα πει «enough is enough my dear» και θα αποχωρήσει εξίσου θαρραλέα όσο διεκδίκησε κάποτε..

Έτσι είναι μανάρι μου.. «Γαμάνε οι ωραίοι» μα πιο πολύ «γαμάνε» αυτοί οι «ωραίοι θαρραλέοι» που ξέρουν να σου «γαμάνε» με καλύτερο τρόπο το μυαλό.

P.s. “I love you”.. Μα πέρα από τα παραμύθια που δεν είναι αλήθεια, θα στείλω τα ξενέρωτα φιλιά μου σε αυτούς τους «δήθεν ωραίους», θα τους «φτύσω» να μη τους ματιάΞω και ως ξεροκέφαλα θαρραλέα που είμαι, θα διεκδικήσω κάποιον εξίσου θαρραλέο για να τα κάνουμε ΟΛΑ πουτ@να μαζί, ζώντας τα «πάντα» για «όσο»… ακόμα και αν αυτό είναι μόνο «τόσο».

Αυτά!

« Να μπορείς να του λες «σε θέλω» και να σου λέει «και εγώ…»

Να ξυπνάς δίπλα του και να μένετε αγκαλιασμένοι μέσα στα σκεπάσματα για ώρα χωρίς να βιάζεται να φύγει..

Να λες «δε μπορώ» και να σου δίνει δύναμη να καταφέρεις το ακατόρθωτο..

Να σου λέει τα πρωινά «καλημέρα» για να φτιάχνει την ημέρα σου και τα βράδια «όνειρα γλυκά» για να διώχνει μακριά ό,τι σου χάλασε τη διάθεση..

Να είναι «εκεί» για εσένα ακόμα και όταν σας χωρίζουν χιλιόμετρα..

Να μη σκέφτεσαι πως θα του πεις όσα νιώθεις από φόβο μη τον πιέσεις..

Να μη φοβάσαι όταν είστε έξω μαζί, να τον φιλήσεις ή να τον ακουμπήσεις, από φόβο μήπως τραβηχτεί..

Να του λες «μου λείπεις» και να κάνει τα πάντα για να σε δει γιατί θα το θέλει και αυτός..

Αυτά.

Αυτά ήθελα ..

Και τότε θυμήθηκα ένα παιχνίδι με κάρτες που παίζαμε όταν ήμασταν μικρά.. 

«Σου δίνω πέντε κάρτες για να πάρω την αγαπημένη σου..»

«Αυτή.. ΔΕ στη δίνω.. Ή για να στη δώσω θέλω όλες σου τις κάρτες..»

..Τις έδινες όλες για κάτι που ήθελες τόσο πολύ.. Και όταν την αποκτούσες καταλάβαινες ότι η αγαπημένη σου κάρτα δεν είχε πλέον καμία αξία.. Κανείς δεν την ήθελε, κανείς δε θα έδινε τα «πάντα» για να την αποκτήσει..

Κάποιες φορές ζητάμε όσα ο άλλος δε μπορεί ή δε θέλει να δώσει..

Κάποιες φορές ακολουθούμε δρόμους «αδιέξοδους»..

Κάποιες φορές κλίνουμε τα μάτια μας εγωιστικά στην αλήθεια.. »

. . .

Αυτά μου έλεγε η Έλενα ενώ πηγαίναμε προς τη στάση του λεωφορείου..

Δεν της απάντησα τίποτα παραπάνω από ένα «Καληνύχτα, τα λέμε αύριο».. Και όταν την είδα να χάνεται πίσω από την πόρτα του λεωφορείου, στριμωγμένη μέσα στον κόσμο, μονολόγησα..

«Αυτά.. Αυτά είναι τα απλά που κάποιοι θέλουν και αυτά είναι όσα κάποιους άλλους δυσκολεύουν..»

ΑΥΤΑ . . .