Το επόμενο βήμα...

Πάνε..7-8 χρόνια από τότε που έχεις να διαβάσεις μία ιστορία μου, μια από αυτές που έγραφα για να γελάει όλη η παρέα. Η κατάσταση, τώρα, είναι διαφορετική το βλέπεις, δεν σου γράφω για να σε  κάνω να γελάσεις αλλά να σε προβληματίσω... Θα μου πεις, «λίγα σκέφτομαι μόνη μου,εσένα περίμενα!». ΝΑΙ το ξέρω, δεν έχω κολλήσει με τη Ferrari μου όπως τότε, δεν σε γράφω, σε ζω, σ’ακούω, σε κατανοώ απόλυτα... και έχω να σου πω πως ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ! Ασ’το πάρουμε απ την αρχή λοιπόν,για να μη βασανίζουμε άλλο και τον viewer...

Ήμασταν σχολείο, ακόμα, όταν έβγαζα το κινητό μου κρυφά για ν’απαντήσω σε μήνυμα σου, πάντα τη δεύτερη ώρα, γιατί την πρώτη.. ήταν ακόμα πρωί! Απλά σχολιάζαμε, λέγαμε αστεία να περάσει η ώρα μας ευχάριστα...μέχρι εκείνο το κατασκεύασμα που λεγόταν κουδούνι να χτυπήσει... Ήταν τόσο ενοχλητικός ο ήχος του αλλά στ αυτιά μας έφτανε σαν γλυκιά μελωδία του Μιχαλάκη...(εκείνη τη σεζόν με ανέβασες πρώτη φορά στον Λυκαβητό για χάρη του και από τότε περιμένουμε τον Σεπτέμβρη,όχι για τα γενέθλια σου, «οργανωτικό» Παρθενάκι...αλλά για να δηλώσουμε Καλοκαίρι-τέλος-είμαστε ακόμα σκ@τ@..!  Πώς τυχαίνει πάντα??)
Μακρηγορώ, που θα μου έλεγε κάποιος ακούγοντας με να τον ζαλίζω για promotion και δεν μπαίνω στο ζουμί του story.

Ελεύθερα παιδιά και οι δύο, περιμέναμε κάτι καλό, κάτι που θα μας πέρναγε στο επόμενο στάδιο.. της ενηλικίωσης! Μάλλον βιαζόσουν... είχες ένα χρόνο να διαβάζεις τις ιστορίες μου, σε χαρτί τότε και όχι σε blog, χαρτί μπλέ τετραδίου... αξία ανεκτίμητη! Όταν, λοιπόν, το διάβασμα ολοκληρώθηκε, έκανες το πρώτο ταξίδι με τους φίλους σου...οι καλύτερες διακοπές αναμφισβήτητα για πολλούς λόγους.

Ο κύριος με το τόξο... σου πέταξε και σένα το corneto σου, όπως  άκουγες και έβλεπες τόσα χρόνια σε χολυγουντιανές ταινίες... Ερωτεύτηκες σε καλοκαιρινές διακοπές... τι καλύτερο?!! Κάνεις από  μέσα σου μια ευχή και λες...να κρατήσει και μετά τις διακοπές... και ναι! Ο Μεγάλος Θεός σου κάνει τη χάρη...emoticon με καρδούλες και χαμογελάκια σε χαρακτηρίζουν! Σοβαρεύεις άμεσα γιατί καταλαβαίνεις οτι απένατι σου δεν στέκεται ο πέφτουλας του καλοκαιριού αλλά ο «έντεχνος»του χειμώνα,αντιλαμβάνεσαι οτι έχετε κοινά και όπως σχεδόν σε όλες τις σχέσεις κολλάς στο μέλι του πρώτου καιρού.

Η συνέχεια, λαμπρή. Ποια γυναίκα δεν θα θέλε δίπλα της κάποιον με γούστο, κάποιον που να κοιτάει εσένα και όχι τη μπάλα στις 21.45? .. Εντάξει, εδώ, κάνε και μια υποχώρηση, ένας άνδρας που στα δίνει όλα θα μπορούσε να να δει τον αγώνα  στον καναπέ σου την ώρα που εσύ ετοιμάζεις κάτι γ΄ αυτόν,γιατί πριν θυμώσεις θυμήσου...μπάλα είναι κ κρατάει περίπου 2 ώρες. Είσαι ευτυχισμένη, σε αποδέχεται η παρέα του και τούμπαλιν, έχεις δέσει το συρματόσκοινο στη μέση σου και ετοιμάζεσαι να σκαρφαλώσεις στο ροζ συννεφάκι..ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ!

Θα πρεπε να γνωρίζεις ότι κανεις δεν σου εγγυήθηκε οτι τα πραγματα θα παραμείνουν έτσι και η τροπή που θα πάρουν δεν είναι πάντα θετική. Οι πρώτες εντάσεις είναι πλέον γεγονός,οι πρώτες ανασφάλειες επίσης...δεν σε φοβίζουν,όμως γιατι γνωρίζεις ότι μια υγιείς σχέση έχει τουλάχιστον 2 συστατικά και δεν είναι άλλα απ΄τη σεξουαλική δραστηριότητα και τους τσακωμούς-καυγάδες.Θέλω να σταθώ στο τελευταίο,η συχνότητα είναι το ζήτημα και το πόσο σε ζημιώνουν ψυχολογικά. Όταν έχεις μια σχέση που ξεπερνά το deadline των 2-2,5 χρόνων, παίρνεις την απόφαση.. «μένω ή φεύγω». Δεν είναι εύκολο, είναι θέμα συνήθειας, αγάπης.. .Αλλά ο έρωτας γιατί δεν αναφέρεται? θα σου πω ευθύς αμέσως... Έχει χαθεί, το ξέρεις μέσα σου, αλλά δεν θες να παραδεχτείς ότι συμβαίνει σε σένα δυστυχώς. Παίρνεις λοιπόν την απόφαση και κάνεις τον Σταυρό σου! Το επόμενο βήμα σε περιμένει...

Ωστόσο, μάλλον, ξεγελιέσαι! Δεν ήξερες, δεν ρώτησες! Το επόμενο βήμα δεν είναι πάντα σκαλοπάτι ανοδικό η’ανελκυστήρας που οδηγεί στην κορυφή του ουρανοξύστη αλλά... και στο υπόγειο! Υπερβάλω αλλά είναι εμφανές, είσαι πλέον μ’ένα άτομο που δεν έχετε κάτι κοινό και οκ, έζησες τα μέλια που αναφέραμε προηγουμένως,αλλά απο κει και πέρα τι???! Όλοι απορούμε... Για 2 χρόνια, εσύ συνεχίζεις, είσαι με ένα αγόρι που σου προσφέρει απλόχερα τη στεναχώρια και έχεις ξεχάσει πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανε εκείνος κάτι για σένα.Η ιστορία επαναλαμβάνεται πιο ρεαλιστική από ποτέ! Βρίσκεσαι πάλι στη δύσκολη θέση να βγάλεις άλλον έναν απ τη ζωή σου.Ξέρω πως νίωθεις.. «πάλι εγώ η κακιά,που δεν μπορεί να στεριώσει με κανέναν» αλλά σ΄άυτη τη περίπτωση έκανες ό,τι μπορούσες και μεταξύ μας έδωσες πολλές ευκαιρίες.’Αλλο ένα βήμα?

Κάπου εδώ αρχίζεις και συγκρίνεις... Ποιά σχέση ήταν καλύτερη? Γιατί χώρισα αυτόν που έκανε τα πάντα για μένα και δυσκολεύομαι τώρα που αυτη η σχέση δεν τραβάει? Μήπως να γυρίσω στο παρελθόν? Και μέσα σ’όλα αυτά έχεις και την «εργασία και χαρά» που πραγματικά... αυτή θα την χώριζες απ’τη πρώτη μέρα πολύ απλά γιατί δεν έχεις κανένα ενδοιασμό πέρα του οικονομικού! «Άρε μάνα» λες και θυμάσαι και εκείνη να σου λέει «βούτα τη γλώσσα μες το μυαλό σου πριν πεις οτιδήποτε!» Όλα σου πάνε στραβά και ήρθε η ώρα που εσύ αποφασίζεις...για σένα και μόνο!

Κάνεις το επόμενο βήμα ή μένεις στάσιμη φοβούμενη ότι αυτο θα σε οδηγήσει ξανά στο υπόγειο?? Έχω να σου πω ότι έχεις την ευκαιρία να ξεφύγεις μακριά από το παρελθόν, ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ! Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ...ΒΑΖΕΙΣ Κ ΒΓΑΖΕΙΣ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ...και για να μη σου κάνει σημαίνει ότι κάτι δεν γίνεται κάλα μαζί του,φταις δεν φταις!

Θα είμαι εδώ να περιμένω τη κινησή σου και αυτη τη φορά δεν θ ασχολούμαι με τη Ferrari μου!


*written by B. !