Μέλη

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

You are so ... :)






Πιέζεις  το χρόνο να «τρέξει», για να προλάβεις να δεις τι θα συμβεί «μετά»…

Κρατάς την ανάσα σου, να μην περάσουν τα λεπτά που θα σε πάρουν μακριά από αυτό που θες…

Όσο γρήγορα όμως και αν τρέξεις, τίποτα δε θα έρθει πιο γρήγορα …

Όσο και αν σφίγγεις επίμονα τις γροθιές σου για να σταματήσεις το χρόνο που «τρέχει», τίποτα δε θα σταματήσει…
Γιατί όλα έρχονται την κατάλληλη στιγμή…

Και αν δεν έρθουν ποτέ, ίσως να μην άξιζε να έρθουν…

Όταν ένας «κύκλος» κλίνει, ένας άλλος αναμένεται να ανοίξει...

Και αν δεν έρθει αυτό που τόσο περίμενες, μη το βάζεις κάτω..


Αν χάσεις ένα «λεωφορείο», θα έρθει και άλλο. Μπορεί να αργήσει λίγο, μπορεί να αργήσει και πολύ. Σίγουρα όμως κάποια στιγμή θα περάσει…


When you were here before

Couldn't look you in the eye
You're just like an angel
...

You float like a feather

In a beautiful world
I wish I was special
...

But I'm a creep,

I'm a weirdo
What the hell am I doing here?
I don't belong here

...



Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

7ος οίκος στο.. Ζυγό !



-        -Τι ωροσκόπο έχεις?
-        - Κρυό..
-        -  …. Έχεις 7Ο οίκο στο Ζυγό.. Απάντησε η συνάδελφος μου από το απέναντι γραφείο.
-       - Και τι σημαίνει αυτό?
-      -   Διάβασε μωρή.. 7ος οίκος στον Ζυγό…

«…….Εσύ ΘΕΛΕΙΣ να παντρευτείς. Αν είσαι κοριτσάκι, ονειρεύεσαι από τα 5 σου το νυφικό που θα φορέσεις….  Σου αρέσει πολύ να σε προσέχουν και οι άνθρωποι που προσέχουν τον εαυτό τους  είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να υπάρξει δεξιά ή αριστερά σου σε μια φωτογραφία…..…»

Και κάπως έτσι πάταξα κάθε αναστολή στην πίστη που πρέπει να δείχνουμε προς αυτή τη μυστήρια επιστήμη της μελέτης των ζωδίων, των πλανητικών θέσεων, των έλξεων και των απωθήσεων, των εκλείψεων και όλων των λοιπών συμπαντικών φαινομένων που σχετίζονται άμεσα με τη συμπεριφορά μας, το χαρακτήρα μας ακόμη και τις πολυγαμικές μας τάσεις..

Ναι λοιπόν. Η μάνα μου ζορίστηκε να με βγάλει λίγα λεπτά νωρίτερα για να προλάβω να «βαπτιστώ» Αιγόκερως με ωροσκόπο Κριό, γεγονός που με χρίζει κάτοικο του 7ου οίκου στο Ζυγό. Από μικρή με έντεινε με ροζ φουστανάκια, μου έβαζε φιογκάκια στα μαλλιά και μου αγόραζε κούκλες – μωρά τα οποία συνοδεύονταν από το μπανιερό, τις πάνες τους, τις αλλαξιές τους, όλα αυτά δηλαδή που σε μυούν ως μαμά στο κόσμο του παιδιού, πριν καν προλάβεις να ξεφορτωθείς από πάνω σου την παιδική ηλικία. Ψεύτικα μωρά, πιπίλες, πλαστικές πατάτες τηγανιτές και μικρογραφίες μιας κουζίνας είναι τα σκηνικά που συνθέτουν τον φανταστικό κόσμο αρκετών μικρών κοριτσιών που, με κάποιο τρόπο πρέπει να απασχοληθούν δημιουργικά όσο η μητέρα τους θα τρέχει εν εξάλλο, για  να προλάβει να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού..

Λατρεύεις να ζουζουνίζεις μωράκια και φαντάζεσαι τον εαυτό σου να ζει σε ένα υπέροχα διακοσμημένο και αψεγάδιαστο σπίτι, που μυρίζει συνέχεια λεβάντα και Merito – για  ατσαλάκωτα σιδερωμένα ρούχα!- ντυμένη με μια glamorous βελουτέ ροζ φόρμα, να μαγειρεύεις για τον καλό σου μπάμιες, ρεβίθια και άλλα ζαρζαβατικά και να διαβάζεις παραμύθια στο παιδί σου ρίχνοντας κλεφτές ματιές στα μεσημεριανά κουτσομπολίστικα που παίζουν στην Tv..

Θες και περιμένεις, ένα πρίγκιπα να έρθει καβάλα σε ένα «άσπρο άλογο», με ένα μπουκέτο κατακόκκινα τριαντάφυλλα στο ένα χέρι και ένα μικρό κουτάκι στο άλλο… Να πέσει στα γόνατα, σκίζοντας παράλληλα το ακριβό του τζιν απ’ την ατσούμπαλη πτώση στο έδαφος, για χάρη σου, και να σου πει βγάζοντας ένα αστραφτερό δαχτυλίδι, που η λάμψη του θα φώτιζε τον ουρανό όταν θα έλειπε το φεγγάρι,
« Παντρέψου με. Είσαι η γυναίκα της ζωής μου…»

Και εσύ θα πεις δίχως δεύτερη σκέψη ‘ YES! I DO’!!! Θα παντρευτείτε με έναν absolutely Grande γάμο, θα πάτε για ταξίδι του μέλιτος σε κάποιο ξωτικό νησί, ή κάπου στην Ασία, στην Αίγυπτο, στην Ανταρκτική.. Και όταν θα έχετε βαρεθεί την κοσμοπολίτικη ζωή, θα επιδοθείτε στην διεύρυνση της οικογένειας και θα σέρνετε αγαπημένοι σαν 18ρηδες τα port bebe με τα μωρά σας, στα πάρκα κάθε Σαββατοκύριακο!  

ΌΛΑ αυτά και άλλα τόσα είναι οι σκέψεις που συγκατοικούν μαζί σου στον 7Ο οίκο του Ζυγού, αν είσαι και εσύ μια από τις τυχερές σαν εμένα! Ένας οίκος με πολύ ρόζ, πολύ φαντασία, πολύ παραμύθι, μια πριγκίπισσα (εσένα) και φυσικά έναν όμορφο ιππότη – πρίγκιπα.. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς ακόμη καλύτερα, περιτριγυρισμένοι από κόκκινες καρδούλες, φιλάκια, αγκαλίτσες, μωράκια και όρκους αιώνιας αγάπης, πίστης και υποταγής!

Άρε μάνα! … Κάτι ήξερα που καθυστερούσα να βγώ! Λίγο παραπάνω να με κρατούσες, τώρα θα είχα τουλάχιστον έναν 7ο οίκο στο Δίδυμο.. Ένας οίκος που δεν είναι ούτε πρότυπο  πίστης ούτε αφοσίωσης!!!!

Δεν θα είχα ουδεμία σχέση με νυφικά, με ουρές χιλιομέτρου, μονόπετρα , παρανυφάκια, πιστούς άντρες ( που ακόμη έχω τις αμφιβολίες μου για το που στο διάτανο κρύβονται! ) , παιδιά, σκυλιά, γατιά και κάθε είδους παράγοντα που συνθέτει το σκηνικό της επιτυχημένης οικογένειας!


Τι σου κάνει ένας 7ος οίκος σε λάθος ζώδιο… Σκέτη καταστροφή.. !




Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

“ Am I survivor” λοιπόν ;!




Καθαρίζεις το σπίτι, έχεις δυνατά τη μουσική, ουρλιάζεις  τραγουδώντας και μαζί με τη σκόνη που μαζεύεις με το σφουγγαρόπανο, μαζεύεις και τα δάκρια της «μαύρης χήρας» απορημένη γιατί επέλεξε εσένα η μοίρα ΄πάλι, για να «μαλλιοτραβήξει».. Και κάπου εκεί…

Μεταξύ των στίχων που μουρμουράς από το ξεχασμένο τραγούδι, που όλως τυχαίως έπαιξε την κατάλληλη στιγμή στο ραδιόφωνο, αναρωτιέσαι … “ Am I a survivor ?”
Ήσουν ανέμελη πάνω στο κότερο σου και λιαζόσουν , φωνάζοντας από χαρά, «άλλος για τη σκούνα μας;!» Μέχρι που η βάρκα σου, έμπασε νερά και η μόνη λύση για να σωθείς ήταν να πέσεις στη θάλασσα. Τι κι αν δεν ήθελες να πέσεις στα άγρια νερά, στη μέση του πουθενά,  θεωρώντας πως μπορείς να το παλέψεις μέχρι τέλους ;! Σου έδωσε μια αγκωνιά και μια σπρωξιά, ο καπετάνιος και σε πέταξε στα βαθιά, να κολυμπήσεις, χωρίς να προλάβεις να αντιδράσεις!
Am I survivor” λοιπόν ;
-Καπετάν Μήτσοοοο.. Ένα σωσίβιο μπορώ να έχω, παρακαλώ πολύ;;;; ! ! !
………..
Αν περίμενες την απάντηση του καπετάν Μήτσου, Τάκη, Σάκη, Μάκη, για να σε «σώσει» ίσως και τώρα να ήσουν σε φάση χώνεψης από κάποιο πεινασμένο «καρχαριοειδές» !
Σκάσε και κολύμπα!
-Και αν δεν ξέρω κολύμπι ;
Για όλα υπάρχει μια αρχή! Κούνα χέρια και πόδια, παιξ’το πρίμα μπαλαρίνα συγχρονισμένης κολύμβησης, βάλε τα κλάματα, φώναξε, βρίσε μα προσπάθησε !
Θα τα καταφέρεις ...
Μπορεί να σε δει τυχαία ένας γοητευτικούλης ψαράς που είχε βγει για παραγάδι με ντάλα ήλιο, και να σε «τυλίξει στα δίχτυα» του!
Μπορεί επίσης τυχαία, να σου φέρει ο άνεμος ένα ζευγάρι μπρατσάκια, με τον BOB τον Σφουγγαράκη ! Εδώ ολόκληρη ταινία με ομώνυμο τίτλο «όσα παίρνει ο άνεμος» έκανε αδιανόητο box office την δεκαετία του ’30 !
Ξέρεις ΠΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ;! Και πόσα συνεπώς, φέρνει την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο;!
Μην πνίγεσαι σε μια «κουταλιά νερό».. Οκ, μπορεί να μην είναι μικρή η κουταλιά. Για την ακρίβεια μπορεί να κολυμπάς στον Βόσπορο.. Μπορεί να σε γυροφέρνουν καρχαρίες και θαλάσσιοι κροκόδειλοι. Ακόμη και υδρόβια κοράκια!!!
Έχεις ελπίδες, αρκεί να το παλέψεις. Να κολυμπήσεις και να προσπαθήσεις να επιβιώσεις!
Αν κάποιος άλλος σε πέταξε στην άγρια θάλασσα χωρίς τη συγκατάθεση σου..
Σιχτίρισε τον, τον Μ@λ@κ@ !!!!!!!!! Μα κολύμπα!
Κανείς δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει μια δυσκολία, μέχρι που τελικά του ήρθε ουρανοκατέβατη.
Φυσικά λοιπόν καλή μου, είσαι survivor!  
Και όταν θα φτάσεις στην ακτή, με τη δύναμη της θέλησης σου για επιβίωση, τότε θα κουνάς τα χέρια σου, αποχαιρετώντας τη βαρκούλα που πριν σε είχε «προδώσει» και τώρα βουλιάζει περιτριγυρισμένη από πιράνχας, θα προτάσεις επιδεικτικά και τα δύο μεσαία δάχτυλα σου στον καπετάνιο που σε έσπρωξε απερίσκεπτα και αλαζονικά, και θα φωνάζεις .... « πάρ’τα Μ@λ@κ@@@@@@» !!!!!!!!!!!!!!!
 
 

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

A piece of lemon cake...



Η γιαγιά μου έλεγε πως η μαγεία σε ένα γλυκό είναι η σωστή αναλογία των υλικών.

Το μυστικό κρύβεται στην ακρίβεια με την οποία θα ζυγίζεις όλα τα συστατικά, στην προσοχή κατά το ανακάτεμα και στο σωστό ψήσιμο. Σωστή θερμοκρασία και ακρίβεια στο χρόνο…

200 γραμμάρια βούτυρο
400 γραμμάρια ζάχαρη
Χυμός από 2 λεμόνια…

Σε μια σωστή συνταγή βασίζονται και όλες οι ανθρώπινες σχέσεις.

Είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα συναντηθούν..

Η χημεία που θα αναπτυχθεί μεταξύ τους..

Η ταύτιση δύο διαφορετικών κόσμων και απόψεων..

Η δύναμη της επιθυμίας τους να είναι ΜΑΖΙ, ένας δίπλα στον άλλον στα εύκολα και στα δύκολα..

Σίγουρα οι γλυκατζήδες θα έχουν μπει πολλές φορές στη διαδικασία να φτιάξουν ένα γλυκό.

Πολλές φορές η πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια ήταν αυτή που τους ώθησε να επιδοθούν ένθερμα με το «χόμπι» της ζαχαροπλαστικής..

Άλλοι πάλι, ύστερα από μια πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια, μια δεύτερη.. μια τρίτη.. μια τέταρτη… αποφάσισαν πως όχι μόνο δεν θα ξαναμπούν στην κουζίνα για να πειραματιστούν με την παρασκευή ενός  «γλυκού» αλλά ίσως δεν ξαναδοκιμάσουν ποτέ ένα γλυκό στην ιδέα ότι δεν θα ικανοποιήσουν τόσο όσο θα ήθελαν τα απαιτητικά τους γούστα…

Η γιαγιά μου λάτρευε την λεμονόπιτα. Ήταν αυτός ο συνδυασμός γλυκού και η αίσθηση ξινού που έμενε στο τέλος, στο στόμα σου, που μπέρδευε τις αισθήσεις σου και σου προκαλούσε περισσότερο εθισμό …

Κάπως έτσι είναι και οι σχέσεις. Ένα γλυκό. Άλλοτε επιτυχημένο και άλλοτε όχι.

Ή ακόμη καλύτερα, ας θεωρήσουμε τις σχέσεις ως ένα κομμάτι λεμονόπιτας.

Που χρειάζεται τα κατάλληλα υλικά και αυτήν την μυστική συνταγή για να «δέσει» και να πετύχει…


Και που στο τέλος, σου αφήνει αυτή τη γλυκόξινη αίσθηση στο λαιμό. 

Αυτή που σε καίει και από τη γλύκα αλλά και από την όξινη γεύση του λεμονιού . . . . .


Υ.Γ.: Τα συμπεράσματα και οι επιλογές δικές σας ! . . . . . 





Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

« Απεταξάμην... την Περιέργεια?! »



Περιέργεια. Η ανάγκη του ανθρώπου να «εξερευνά» το μυστήριο, το άγνωστο, το κρυφό, το ΑπΑγΟρΕυμΈνΟ  !

Γουστάρουμε την ίντριγκα, το σασπένς, το παράνομο ..

Κρυφά ψου-ψου-ψου μεταξύ δύο κολλητών, πίσω από την πλάτη των υπόλοιπων της παρέας!

Σερφάρισμα στο ίντερνετ με τις ώρες, σε κοινωνικές σελίδες, κους-κουσο-χώρους, «καυτές ιντερνετικές-γραμμές», μέχρι τα ξημερώματα, όταν οι άλλοι νομίζουν πως έχουμε παραδώσει πνεύμα στον Μορφέα...

Σε*Ξ@κι, στα κλεφτά, με το boyfriend ή κάποιο άλλο  διπλό-τριπλό πιόνι του ερωτικού μας ταμπλό, κάτω από το φως του φεγγαριού, κοντά σε άλλους περίεργους.. ωτακουστές !!

Κάνουμε οτιδήποτε θα ανεβάσει την αδρεναλίνη μας στα ύψη, θα εξιτάρει τη φαντασία μας και φυσικά θα αποτελέσει  «μυστικό» καλά κρυμμένο από το διπλανό μας.

Είναι η βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου να «εξερευνήσει» μόνος του, το «άγνωστο» και να αποκτήσει ακόμη πιο ολομόναχος τη σκυτάλη της πρωτιάς στη λύση των «σκοτεινών» μονοπατιών της μαΛ#ακίας ?!

Ή μήπως είναι μια απλή σιχαμερή και κοινότυπη περιέργεια που κάποιοι άνθρωποι δεν θα πατάξουν ποτέ από πάνω τους, γιατί είναι εξαρτημένοι από αυτή και τρελαίνονται να εισχωρούν στα «άδυτα» της, απαξιώνοντας τις αρνητικές συνέπειες της?!

……

- «Απεταξάμην την Περιέργεια τέκνον μου ???»
- « Απεταξ… ΠΟΤΕ!»
- «Απεταξάμην την Περιέργεια τέκνον μου ???»
- « Απεταξ… ΠΟΤΕ!»
- «Απεταξάμην την Περιέργεια τέκνον μου ???»
- « Απεταξ… ΠΟΤΕ!»

Προσοχή λοιπόν κουτοπόνηρα γατάκιααααα !!

Γιατί στο βωμό της Περιέργειας , πολλοιιιί ήταν οι «πιστοί» που θυσίασαν τα πάντα!

Και όπως λέει και το σοφό ρητό και είναι γνωστό τοις πάσι… 

« Η περιέργεια στο τέλος την σκότωσε τη γάτα!»

Και τη γάτα… και τα κουτοπόνηρα γατάκια της!



Υ.Γ. Δεν περίμενα πως θα έβρισκα και τραγούδι που να εξυμνεί την "νόσο και την μακακία σας!"


Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Ο άνθρωπος που του έλειπε η.. τσίπα !



Μια φορά και έναν καιρό ήταν…

Ο Πάρης. Νέος, εμφανίσιμος, έξυπνος, διπλωματικός. Μπορούσε με τα λόγια να κάνει εύκολα μια ωραία Ελένη να τυλιχτεί στα «δίχτυα» του, όπως μπερδεύεται  ο άμοιρος ροφός μια νύχτα με αστροφεγγιά στα δίχτυα ενός αργόσχολου βαρκάρη!

Ο Πάρης ήταν ένας άνθρωπος φτωχός στην τσέπη, μα πλούσιος στην καρδιά. Έτσι δήλωνε.

Γνώρισε ανθρώπους που του πρόσφεραν  τα ΠΑΝΤΑ. Ενδιαφέρον, κατανόηση, εμπιστοσύνη και αγάπη. Τον δέχτηκαν με τα ελαττώματα του και τον βοήθησαν να γίνει καλύτερος άνθρωπος.

Έτσι, έγινε ένας Πάρης «διαφορετικός», ξεχωριστός και πιο «πλούσιος».

Μέχρι που μια μέρα γύρισε υποτιμητικά, αλαζονικά και εγωιστικά, την πλάτη σε όσους τον «έβαλαν καλοπροαίρετα να ζει σε ένα πραγματικό και όμορφο κόσμο» επιλέγοντας να ζήσει σε ένα κόσμο πλασματικό, γεμάτο ψέμα και υποκρισία.

Του έδωσαν τα πάντα και ανταπέδωσε ένα ΤΙΠΟΤΑ.

Τον τύφλωσαν τα φτηνά «πλούτη», η εύκολη καλοπέραση, οι ακόμα πιο εύκολες σάρκες, η υποκρισία και οι θεατρινισμοί…

Ο ΠάρΗς όμως δεν ήξερε και αγνόησε πως σε αυτή ( και στην επόμενη.. και σε κάθε μια ζωή) ότι δώσεις … θα πάρΕΙς!

Τα είχε πλέον ΌΛΑ όσα αυτός ήθελε, έτσι όπως τα ήθελε.

Του έλειπε όμως ΕΝΑ. Φτηνό και ανούσιο γι’ αυτόν, ακριβό για όσους άφησε πίσω του.

Η ΤΣΙΠΑ.

«Αγοράζεις» την ύλη και «πουλάς» την ουσία.

Και κάπως έτσι ικανοποιείσαι με τα «φτηνά» και πετάς τα «ακριβά».

     Η τσίπα όμως δεν αγοράζεται.
     
          Και κάπως έτσι, από «άνθρωπος» γίνεσαι ζώο ξανά.



Καληνύχτα στις στραβωμένες σας μουτσούνες… «αγρίμια» !




Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Και τώρα, τι ;




Και κάπου εδώ…

Μυρίζει καλοκαίρι.

Με λίγη δόση ακόμη από τη βροχή που πέρασε ..

Είναι αυτό το «μπερδεμένο». Το “always complicated” συναίσθημα που μας αρέσει να νιώθουμε.

Είναι το αίσθημα απερίγραπτης χαράς όταν πλησιάζουμε αυτό που θέλουμε..

Και το πικρό τσίμπημα όταν  αυτό απομακρύνεται και χάνεται, σαν μια κουκκίδα άμμου μέσα στο άπειρο της θάλασσας..

Κάτι από το χρόνο που τελειώνει. Που όλοι ευχόμαστε να μπορούσε να γυρίσει πίσω για να ξαναζήσουμε τα ίδια.

Και κάτι από το χρόνο που χάθηκε και θα θέλαμε να κερδίσουμε πίσω για να ζήσουμε κάτι τελείως διαφορετικό.

Είναι οι λέξεις που εκτοξεύονται από τα χείλη μας πριν καν τις συνειδητοποιήσουμε.

Οι πράξεις που μένουν στο μυαλό μας και στριφογυρνάνε τα βράδια για να μας κρατάνε άυπνους και να πηγαίνουμε το πρωί, με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, στη δουλειά.

Άρωμα από όσα θέλουμε να θυμόμαστε για μια ζωή ..

Και εικόνες από όσα παλεύουμε να ξεχάσουμε μα το μυαλό δε διαγράφει.

Όλα αυτά που κάνουν τον καθένα από εμάς να μοιάζει τόσο διαφορετικός και τόσο ξεχωριστός.

Η αγάπη και το μίσος μαζί.

Η επιθυμία και η αποστροφή.

Ότι φοβόμαστε να ζήσουμε και ότι κυνηγάμε.

Τα όνειρα και οι εφιάλτες...


Καληνύχτα, σε ένα κόσμο γεμάτο ανατροπές, εκπλήξεις, μυστήριο και φαντασία! 



Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Στάσου - Μη φεύγεις... MygDalaaa !





Υπάρχουν στις μέρες μας, άνθρωποι που ακόμη υποστηρίζουν πως ο χρόνος γυρνάει πίσω..
Εσείς που το πιστεύετε αυτό, θα ήθελα πολύ να μου τεκμηριώσετε τις απόψεις σας!

. . .

Ζούμε την κάθε στιγμή, την κάθε μας ώρα, την κάθε μας ημέρα, περιμένοντας «κάτι» να έρθει.

Χάνουμε στιγμές, ολόκληρες ώρες, ακόμη και ημέρες για αυτό το μικρό, ή το μεγάλο « ΚΑΤΙ».

Και όταν έρχεται, είναι σα να μην πέρασε ποτέ !

«Στάσου, μη φεύγεις.. MyGdaLaaaa» - αλλά όσο και να φωνάζουμε , οι πιο ποθητές στιγμές, τα πιο ποθητά πλάσματα, οι πιο ποθητές επιθυμίες, μας κουνάνε το μαντίλι χασκογελώντας πονηρά.

Και εμείς μένουμε πίσω με τις πιο ποθητές σκέψεις και τα δάχτυλα κολλημένα στο στερεοφωνικό, να συχναλλάζουν μεταξύ rewind και very... very fast forward !

Ζούμε για να θυμόμαστε..
Για να μη ξεχνάμε..
Για να γελάμε..
Και ... (κάπου - κάπου σε θυμάμαι κι η καρδιά μου καίγεται.. τι μαρτύριο περνάω μέσα μου δεν λέγεται - αοιδός ... Κουρκούλης ! ) ... να πονάμε..


Σκέψου λοιπόν όσα δεν θες να ξεχάσεις..
Όσα έρχονται και φεύγουν πριν καν το καταλάβεις.. Και σιγοτραγούδα !
Pam-pa-ra-pammmmmmm…. Toum- toum- raiiiii ”




Καλό απόγευμα… Κυριακής ! 



Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Ο άγιος.. «Βγάλε- Ντίνος»




Ο άγιος.. «Βγάλε- Ντίνος»

Thoughts of a splotchy mind… Ντίνος:
1.       Γεύμα σε εστιατόριο της Αθήνας; - Κανονίστηκε
2.       Σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς; - Πήρα
3.       Τριαντάφυλλα πιο κόκκινα και από το κόκκινο της φωτιάς; - Πήρα
4.       Μαδημένα ροδοπέταλα για να στρώσω στο διάδρομο που οδηγεί στο κρεβάτι; - Πήρα
5.       «Σκούφους» με γεύση άγριου βατόμουρου & ώριμου βύσσινου; Πήρα

....

Α, να μη ξεχάσω να της γράψω και τη γνωστή κάρτα .. «Γλυκό μου μπακλαβαδοκουρκουμπινοσοκολατομωράκι.. Σ’αγαπώ. Χρόνια μας πολλά...»

… Φαγητό, γλυκό, λίγα λουλούδια και το … «νερό στο αυλάκι» - Όχι πολύ απλά, όχι πολύ συνοπτικά, αλλά χαλάλι. Το «επιδόρπιο» αξίζει τον κόπο !


Thoughts of a spotless mind… Μαρία:

1.       Καινούργιο αποκαλυπτικό και σεμνότυφο φόρεμα; - Πήρα
2.       Γόβες που θα τονίζουν το πισωκίνητο κούνημα μου; - Πήρα
3.       Σέξυ εσώρουχα παρθενώπης; - Πήρα
4.       Δώρο για το μωρό μου; - Πήρα
5.       Κάρτα για το μωρό μου; - Έγραψα. * Κάρτες- Δύο (2) , σε νούμερο !
Είχα να του πω πολλά..
«… για το υπέροχο Σ/Κ στο Μπάνσκο που με πήγε & περάσαμε τόσο όμορφα που θα το θυμάμαι για πάντα… Για το πανέμορφο ρολόι που μου έκανε δώρο πριν λίγο καιρό και με βοηθάει να μετράω ευκολότερα τα λεπτά που είναι μακριά μου.. Για τη γλυκιά αγκαλιά του που όταν με κλίνει μέσα του, ξεχνάω τα πάντα..»
«…. Θα του θυμίσω επίσης & τις παντοτινές υποσχέσεις αγάπης που ανταλλάξαμε από τον πρώτο κιόλας καιρό.. Για τα σχέδια που κάνουμε εδώ και καιρό μαζί.. Για τα λόγια που υποσχέθηκε πως θα κάνει πάντα πράξεις.. Για το ότι θέλει να με βλέπει & να με κάνει πάντα ευτυχισμένη….»


Τhoughts of… mine:
1.       Όταν φτάσεις στο σημείο να αγαπήσεις κάποιον, δεν περιμένεις αυτή τη μία και μοναδική ημέρα του χρόνου, για να του δείξεις έμπρακτα την αγάπη σου. Για να του προσφέρεις λουλούδια, δώρα, να βγείτε έξω «σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι» να φάτε μαζί κουβανέζικο, ταϊλανδέζικο, κινέζικο, μεξικάνικο, ιταλικό και ότι άλλης εθνικότητας φαγητό μπορείς να συναντήσεις.
2.       Δεν είναι η μοναδική ημέρα που θα πρέπει να φροντίσεις να βάλεις τα «καλά» σου ρούχα για να εντυπωσιάσεις το amore σου.
3.       Όταν και εφόσον υπάρχει αγάπη, μεταξύ του κάθε Ντίνου και της κάθε Μαρίας, κάθε μέρα προσπαθείς να κάνεις ευτυχισμένο τον άνθρωπο σου.
4.       Δεν ξεχνάς τα λόγια & τις υποσχέσεις σου, δεν παραφέρεσαι και δεν δειλιάζεις μπροστά στις δυσκολίες.


Ας γιορτάσουμε λοιπόν τον Βαλεντίνο,
 «Βγάζοντας» πιο εύκολα και παρορμητικά τα ρούχα μας!
Παραβλέποντας τους τσακωμούς, τις μοιχείες και τις περίεργες αλχημείες της σχέσης που μέχρι πρότινος μας «έτσουζαν».
Υποκλινόμενοι στη δύναμη της ημέρας και της μαζικότητας!


Εμένα, επιτρέψτε μου να το παίξω λίγο αντικομφορμίστρια.

Να πάρω μια κούτα σοκολατάκια σε σχήμα «ό,τι βρω μπροστά μου»,

Να πάρω και ένα κάκτο να κοσμεί το γραφείο μου,

Να στρώσω κανένα χαλί στο διάδρομο…

Και να γελάω με όσους πιστεύουν πως «μια ημέρα του χρόνου, θα κάνει τον άλλον να σε ερωτευτεί ξανά, να φουντώσει το ανελέητο αλλά και ξεχασμένο πάθος σας, να συγκινήσει τις καρδιές σας και να ιντριγκάρει τις αισθήσεις σας!»

Λαϊκιστή μιλώντας… «Βγάλε Ντίνο τα ρούχα στη Μαρία, πιο εύκολα, εις το όνομα μιας παγκοσμιοποιημένης και παράλληλα πολύ ‘δήθεν’ γιορτής»

Και άσε με εμένα να ξερνάω καρδούλες και να φωνάζω πως «δεν υπάρχει αγάπη που να γιορτάζεται μόνο μια φορά το χρόνο» και πως ΑΝ υπάρχει, σίγουρα έρχεται από πολύ μακριά, τόσο που δεν της επιτρέπεται να κάτσει παρά μονάχα μια ημέρα το χρόνο, γεγονός άκρως αποτρεπτικό για τους λάτρεις της «αρμένικης βίζιτας» !!!!










Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Un cercle !



Κάπως έτσι όπως φεύγουν τα Χριστούγεννα και το παίζεις μπαλαρίνα πάνω στη σκάλα, ξεστολίζοντας όλο το σπίτι.. κάπως έτσι είναι που συνειδητοποιείς πως έρχεται για όλα το «τέλος εποχής»!

Φήμες λένε πως η γη είναι στρογγυλή και μάλιστα γυρίζει.

Όπως γυρίζει και ο χρόνος, γύρω από μια κυκλική εποχιακή τροχιά και πριν καλά – καλά συνηθίσεις να τυλίγεσαι σε μάλλινα κασκόλ με τα χέρια χωμένα στις τσέπες, εκεί σκάνε και οι πρώτες ζέστε και δοκιμάζεις τα περσινά σου μαγιό προσπαθώντας να πείσεις τον εαυτό σου πως δεν πάχυνες, αλλά σου έχει μείνει ένα φούσκωμα από τις τελευταίες γιορτές.

Όλα τελειώνουν εκεί από όπου αρχίζουν, χωρίς να ξέρει κανείς με ακρίβεια ούτε την αφετηρία ούτε το τέρμα. Και είναι το σημείο στο οποίο αρχίζει και επικρατεί ένα χάος!

Ο καθένας ορίζει τη δική του αρχή, μέση και τέλος.

Πάντως σύμφωνα με τις φήμες πάλι, καμία κατάσταση δεν είναι «τετράγωνη» και δεν έχει γωνίες στις οποίες μπορείς να κρύψεις καλά, μυστικά, αλήθειες, σκέψεις και λανθασμένες καταστάσεις.

Όλα γυρίζουν γύρω από ένα κύκλο, αόρατο μεν, αλλά υπαρκτό και ικανό να σε ζαλίσει αν αρχίσεις να γυρίζεις γύρω από αυτόν!

Σκέψου, πως και τα αυτοκίνητα δεν έχουν ούτε τετράγωνες, ούτε τριγωνικές ρόδες. Αλλά κυκλικές! Εξού και το περίφημο ρητό «ρόδα είναι και γυρίζει

Γυρίζει, σε ζαλίζει και πάλι από την αρχή σε ξαναρχίζει !!

Και αν επεκτείνουμε λανθασμένα τη θεωρία περί σφαιρικότητας της γης και κίνησης της σε μια νοητή τροχιά, και εσύ γύρω από το ίδιο σημείο γυρίζεις. Και εγώ, και αυτός και όλοι μας.

Ας υποθέσουμε ότι βγάζεις κάθε μέρα τον σκύλο σου βόλτα για τα καθιερωμένα κακάκια. Αφού τα κάνει «το παιδί» τα αφήνεις εκεί, αδιαφορώντας αν θα τα πατήσει κάποιος απρόσεκτος!

Την επόμενη φορά που θα βγεις, σίγουρα θα πας από άλλο δρόμο, γιατί ο «δολοφόνος» και ο «χέστης» δεν πρέπει να αφήνουν δύο φορές σημάδια στο ίδιο σημείο !

Και εκεί που περπατάς ανέμελα, σε άλλο στενό, πατάς τις βιολογικές ανάγκες κάποιου άλλου σκύλου, βλαστημώντας αυτόν τον αναίσθητο ιδιοκτήτη που έβγαλε βόλτα το δικό του «παιδί» και το άφησε να «παρτάρει» ελεύθερα!

Αν παραβλέψεις την σκατοσυζήτηση, θα δεις ότι τα λάθη του κύκλου σου, που προσπάθησες να αποφύγεις, σε έριξαν στα λάθη του κύκλου κάποιου άλλου!

«Κύκλοι… παράλληλοι» και βίοι ταυτισμένοι!
Άσε που δεν γλιτώνει και κανείς! 


ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ;!