Σε βλέπω.
Νιώθω την παρουσία σου ακόμα κι αν στέκεσαι σιωπηλός, πίσω από την οθόνη.
Σε βλέπω, όσο κι αν επιλέγεις την ανωνυμία, όσο κι αν κρύβεσαι στη σκιά.
Η απόσταση αυτή ίσως σου φαίνεται ασφαλής, ίσως σε προστατεύει. Όμως ξέρεις και εσύ ότι, ταυτόχρονα, σε κρατάει πίσω.
Πόσο θα μείνεις ακόμα εκεί;
Η ζωή κυλάει γρήγορα και οι ευκαιρίες έρχονται και φεύγουν, αφήνοντας πίσω ερωτηματικά.
Αν πραγματικά υπάρχει κάτι που νιώθεις, τότε γιατί δεν κάνεις το βήμα; Δεν σου ζητάω μεγάλες δηλώσεις ή φαμφάρες. Μερικές φορές, μια απλή λέξη αρκεί για να γίνει η αρχή.
Δεν υπάρχει ιδανική στιγμή. Μόνο το τώρα. Άσε τον φόβο, την αμηχανία, την ανασφάλεια. Ο κόσμος είναι πιο όμορφος όταν τολμάμε να δείχνουμε τον εαυτό μας, τις αληθινές μας σκέψεις και τα συναισθήματα μας.
Τόλμησε. Σου υπόσχομαι, το ταξίδι αξίζει περισσότερο απ’ ό,τι φοβάσαι.
Πατάω το play και σε κρατάω στη σκέψη μου για λίγο πάλι ακόμα.. Μα όχι για πολύ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου