Θα θυμάσαι το χαμόγελο μου?
Θα κρατήσεις μυστικά αυτά που σου ελεγαν τα μάτια μου όταν κοιταζόμασταν?
Θα μυρίζεις το άρωμα μου, ένα απόγευμα την άνοιξη?
...
Τι κρατάμε ως ανάμνηση και παρακαταθήκη για όσους ανθρώπους φεύγουν χωρίς επιστροφή μακριά μας?
Εγώ θα ήθελα να θυμάστε το χαμόγελο μου, αυτό που έκρυβε πάντα πολύ καλά τα τραύματα που πάλευα να κλείσω• και την τρέλα μου, αυτήν που γνωρίσατε όσοι μου προτείνατε να μοιραστούμε μαζί μια παράτολμη ή πρωτότυπη εμπειρία, σας είπα "ναι, πάμε και όπου βγει" και πήγαμε παρέα μαζί.
Η ng πάντα θα έλεγε "γέλα ορέ ότι και αν συμβαίνει, και αν όλα πάνε στραβά, χαμογέλα στραβά".
Η ng, μια κοπέλα που ήθελε να αγαπήσει και να αγαπηθεί πολύ, μα δεν τα κατάφερε.
"Φιλιά στις μουτΣούνες σας μπΕίμπς"
Όνειρα γλυκά.
Όνειρα μου παντοτινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου