Love Lockers at Cinque Terre

Cinque Terre. (Στα ελληνικά "πέντε κομμάτια γης" η πιο απλά τα πέντε πολύ γνωστά "νησάκια" της Ιταλικής Ριβιέρας)."Νήσος" Manarola. Italia. Τετάρτη, 4 Ιανουαρίου 2017.

Περπατώντας στο μονοπάτι που οδηγούσε από το ένα πολύχρωμο κομμάτι γης στο άλλο, αριστερά μας κάγκελα που χώριζαν το μονοπάτι από τα γκρέμια, γεμάτα λουκέτα. Μας σταμάτησε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι χαρούμενων Ιταλών, γύρω στα 70 και μας ζήτησε να τους φωτογραφίσουμε. Η όμορφη γιαγιά έκατσε κάτω με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά, παραβλέποντας τα αρθριτικά που τη δυσκόλευαν να λυγίσει τα πόδια της και ύστερα ο "Καζανόβας" όλο γοητεία παππούς δίπλα της, κρατώντας της το χέρι πόζαρε στο φακό με ένα χαμόγελο όλο ζωντάνια και brio.

Με το ένα χέρι κρατούσε ο ένας τον άλλο και με το άλλο χέρι κρατούσαν Ένα κατακόκκινο μεγάλο λουκέτο και χαμογελούσαν.

Λουκέτα αγάπης. Μιας αγάπης που κρατούσε 45 χρόνια όπως μας είπαν μετά τη γλυκιά "φωτογράφιση". Στα 25 τους είχαν έρθει εκδρομή τότε ως ζευγάρι και έβαλαν αυτό το λουκέτο Εκεί, να συμβολίζει τον έρωτα τους, με την ελπίδα ότι μετά από χρόνια θα μπορούσαν ΜΑΖΊ να επιστρέψουν αναζητώντας το!!

Και το λουκέτο ήταν εκεί, με χαραγμένα πάνω τα αρχικά τους, κάπως σκουριασμένο αλλά ΕΚΕΊ, όπως εκεί ήταν και αυτοί μαζί, αγαπημένοι και ενωμένοι μετά από τόσα χρόνια κοινής ζωής. Μιας ζωής που σίγουρα θα είχε Ευτυχισμένες μα και δύσκολες στιγμές.. Τίποτα όμως δεν τους χώρισε, αντιθέτως η δύναμη της αγάπης τους, ξεπέρασε τα γεράματα και τα αρθριτικά και τους έφερε στο μέρος που είχαν αφήσει κάτι ως νέοι.

Φεύγοντας, ο γλυκός παππούς μας έκλεισε το μάτι και μας ευχήθηκε "να βρούμε τον άνθρωπο που μαζί του, ένα λουκέτο αγάπης θα μπορούσε να μείνει για πάντα κλειδωμένο"...

Για μένα, αυτή η μικρή συνομιλία ήταν ότι πιο δυνατό συναισθηματικά θα Θέλα να κρατήσω από αυτό το ταξίδι.

Εύχομαι να υπάρχουν γύρω μας και γύρω σας άνθρωποι που θα σταθούν ικανοί να σφραγίσουν μαζί σας ένα λουκέτο παντοτινής αγάπης.

Και για να γίνω λίγο γραφική, εκτός από ξενέρωτα ρομαντική...

ΑγΑπΗ μόνο ΟρΕεεε!!