Όλα για έναν λόγο

Γιατί να πρέπει να περιμένω το επόμενο μετρό, όταν έχω ήδη αργήσει;

Γιατί να ξεχάσω το κασκόλ μου σπίτι και να χρειαστεί να ξαναγυρίσω;

Γιατί να μην έχω τα κότσια να παρατήσω αυτά που πρέπει να κάνω , γι αυτά που ονειρεύομαι να μπορούσα να κάνω;

Γιατί ενώ ξέρω πως πίσω μου είναι μόνο η σκιά μου, να τρέχω γρήγορα..και πιο γρήγορα.. ακόμα πιο γρήγορα για να της ξεφύγω;

Γιατί να στριμώχνομαι ανάμεσα σε μια ντουζίνα άπλυτους βρωμιάρηδες , το καλοκαίρι στο λεωφορείο ,για να έρθω να σε βρω;

Γιατί σφίγγω τα δόντια μου να μην κλάψω όταν μια φωνή ουρλιάζει στα αυτιά μου και ο φυλακισμένος που κρύβεται μέσα μου βαράει με μίσος τα σίδερα του μυαλού μου προσπαθώντας να αποδράσει;

Γιατί επιμένω να φοράω συνέχεια το ίδιο ρούχο όταν έχω άλλα ολοκαίνουργια που περιμένουν να λερωθούν από ένα gin-cola, ένα τρελό βράδυ , με τους φίλους μου, για ποτό;

Γιατί να θυμάμαι τους τρόπους μου, όταν πρέπει να σε φωνάξω «μαλάκα» μήπως καταλάβεις πόσο μαλάκας είσαι;

….

Γιατί να μην έχω αυτά που θέλω και ξέρω ότι μπορώ να έχω;

...Ρώτησε ο παλιάτσος καθώς ξέβαφε τη μούρη του από τις μπογιές..

Άφησε τη σκιά του να τον περιμένει λίγα μέτρα πιο πίσω, πέταξε το ψεύτικο χαμόγελο, άφησε τις «βρύσες» από τα κουρασμένα μάτια του, ανοιχτές, πήρε μια βαθιά ανάσα και φώναξε δυνατά, βάζοντας όλη του τη δύναμη.. Τόσο δυνατά που τον άκουσε ο «μαλάκας» και γέλασε μαζί του…

ΟΛΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΛΟΓΟ…

ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ !