No®️Way°

Ξέρεις πως λέγεται αυτό? 

Δειλία. 

Μισανδρία.

Στην αρχή έγινες ο ιππότης μου και τώρα ο λιποτάκτης. 

Κρύβεσαι πίσω από λέξεις, πίσω από περίεργες ερωτήσεις χωρίς νόημα. Ψάχνεις απαντήσεις μέσω τρίτων.

Φοβάσαι να σε δεις? Φοβάσαι να σε ακούσεις? Φοβάσαι να νιώσεις ζωντανός? 

Τα μάτια σου τα κοίταξες ποτέ στον καθρέφτη? Να διαβάσεις την αλήθεια που λένε και φοβάσαι να πεις? 

Γιατί εγώ τα μάτια σου τα διάβασα. Αυτή την τελευταία φορά, που απέφυγα να συναντήσω το βλέμμα σου και κοίταξα κάτω προσπαθώντας να σε αποφύγω. 

Υπάρχουν στην ζωή μας άνθρωποι που θέλουμε, πνευματικά, συναισθηματικά και σαρκικά χωρίς πολλά γιατί. Γιατί αγγίζουν το ανώτερο εγώ μας χωρίς φανφάρες και μπιζού.

Με μπέρδεψες τόσο που βαρέθηκα. Δεν έχει ενδιαφέρον ένας άνθρωπος που κρύβεται πίσω από δήθεν λέξεις.

Και αν σου είπα πως σε εμπιστεύομαι, εν τέλει το πήρα πίσω. Γιατί σήμερα η εικόνα μου για εσένα γκρεμίστηκε. Γιατί όταν αμφιβάλεις για κάποιον που εκτιμούσες, αποχωρείς. Σιωπηλά και γελαστά. Ακόμη και αν τα μάτια μου έχουν δάκρυα, τα σκουπίζω και πάω παρακάτω.

Μη περιμένεις να με ξαναδείς.

Δεν θα έρθω ξανά μπροστά σου. 

C'est la vie, στο είχα πει. Θυμάσαι? Ή μήπως με μπερδεύεις ακόμα με άλλη?